Οι μικροαποτιτανώσεις αποτελούν εναποθέσεις αλάτων ασβεστίου σε μία ή περισσότερες θέσεις του ενός ή και των δύο μαστών. Δεν προκαλούν συμπτώματα, δεν είναι ψηλαφητές και ανακαλύπτονται συνήθως σε ένα τυχαίο μαστογραφικό έλεγχο. Απεικονίζονται σαν άσπρα στίγματα και το μέγεθος τους είναι μικρότερο του 1 χιλιοστού.
Οι μικροαποτιτανώσεις, στην πλειονότητα τους, συνοδεύουν καλοήθεις βλάβες του μαστού (σκληρυντική αδένωση, ινοαδένωμα, τραύματα ή φλεγμονές του μαστού, κλπ. ). Μερικές φορές όμως αποτελούν το μοναδικό πρώϊμο σημάδι ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Είναι αξιοσημείωτο ότι το 40-70% των υποκλινικών καρκίνων του μαστού ανιχνεύεται μετά από την ανακάλυψη αποτιτανώσεων σε μια τυχαία ή προγραμματισμένη μαστογραφία.
Η διάκριση αν οι μικροαποτιτανώσεις συνοδεύουν καλοήθεις ή κακοήθεις βλάβες βασίζεται στη μορφολογία, τον αριθμό και την κατανομή τους στο μαστό.
Μικρές, ομοιόμορφες, στρογγυλές ή ωοειδείς, διάσπαρτες στον ένα ή και στους δύο μαστούς μικροασβεστώσεις είναι ενδεικτικές υποκείμενης καλοήθειας.
Αντίθετα, πολυάριθμες, στικτές με μορφή κόκκων άλατος ή κονιορτού, με ανώμαλο σχήμα ή σωληνοειδείς, με ποικίλο μέγεθος, οι οποίες αθροίζονται (συρρέουν) σε ένα μικρό τμήμα του ενός συνήθως μαστού είναι ενδεικτικές υποκείμενης κακοήθειας.
Η ψηφιακή ανάλυση και η μορφομετρική προσέγγιση των μικροαποτιτανώσεων αποτελεί την πλέον επιβοηθητική μη επεμβατική μέθοδο διαφορικής διάγνωσης υποκείμενης καλοήθους ή κακοήθους βλάβης.
Παρόλα αυτά η μοναδική σίγουρη προσέγγιση για την ταυτοποίηση των μικροασβεστώσεων (ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου υπάρχει υποψία υποκείμενης κακοήθειας) είναι η βιοψία της περιοχής των ύποπτων ασβεστώσεων.
Αν πρόκειται για μια μικρή σε μέγεθος ομάδα μικροασβεστώσεων (1-2 εκ.) εξέχουσα θέση σήμερα κατέχει η χρησιμοποίηση ελάχιστα επεμβατικών μεθόδων: στερεοτακτικής βιοψίας με μαμοτόμο (mamotome) ή με συσκευή ραδιοσυχνοτήτων (BLES) με τοπική αναισθησία. Αν όμως η έκταση που καταλαμβάνουν οι μικροαποτιτανώσεις είναι μεγάλη, τότε ευθύς εξαρχής η αφαίρεση τους γίνεται χειρουργικά με γενική αναισθησία και μετά την προεγχειρητική τοποθέτηση «συρμάτινου οδηγού» (wire hook).
Αν το αποτέλεσμα της βιοψίας δείξει την ύπαρξη κακοήθειας, τότε ακολουθεί μία ευρύτερη χειρουργική εκτομή της περιοχής με γενική αναισθησία για την εξασφάλιση υγειών χειρουργικών ορίων.